De populaire televisieserie Dexter heeft een noemenswaardige geschiedenis op de iPhone. In september 2009 verscheen Dexter the Game op de telefoon en ontving het gemengde reacties. Enerzijds was het de eerste ‘echte’ 3D-game voor de iPhone waarin je betrekkelijke vrijheid had om een missie aan te pakken, anderzijds bestuurde het spel niet goed en zag het er ook in 2009 matig uit. Drie jaar later is opvolger Dexter the Game 2 een open wereld-spel in de stijl van Grand Theft Auto… maar kan het nog minder met zijn tijd mee.
Waar de eerste Dexter nog wegkwam met een slechte besturing omdat je het gevoel had een eerste, spelcomputer-achtige ervaring op de iPhone te hebben, daar kerven de sporen van veroudering forse littekens in de opvolger. Dexter the Game 2 ziet er ook voor mobiele begrippen erg kaal uit en beweegt ontzettend stijf. Dat geldt zowel te voet als voor het nieuwe gedeelte waarin je in een open wereld van opdracht naar opdracht rijdt in een auto.
Net als in het eerste spel kruip je in Dexter the Game 2 in de huid van Dexter Morgan, een bloedonderzoeker bij de politie in Miami. Dexter was vanaf kinds af aan moordbelust, maar wil die eigenschap nuttig inzetten en daarom rekent hij persoonlijk af met daders. In het spel betekent het dat je drie onderdelen hebt. Eerst ga je naar een crime scene en onderzoek je sporen van een moord in een huis. Dat doe je door rechercheurs te vragen, lijken te onderzoeken en bloedspetters op te nemen. Dan ga je naar het lab of je huis om de zaak te onderzoeken en als je voldoende bewijs hebt, krijg je een moordlocatie en begint het actiegedeelte van het spel. Daarbij besluip je een dader en leg je hem op de kenmerkende Dexter-moordbank.
Het probleem is dat geen van de onderdelen van het spel leuk is om te doen. Het onderzoeken van een crime scene is routinewerk van dezelfde onderdelen in eeuwig hetzelfde lijkende huizen. Het werk in het lab is slechts een kwestie van je bloedspetters langs een paar apparaten halen en je zus en andere rechercheurs ondervragen. Het is eigenlijk meer tijddoding dan een spelelement. De actie bestuurt nog altijd net zo stijf als in het eerste deel. Je sluipt zonder parameters of je gezien wordt op je doelwit af in segmenten die bijna net zo sloom zijn als het onderzoekswerk. Maar het rijden er tussenin, dat is nog het beroerdst. Je auto geeft nergens een gevoel van snelheid en er een bocht mee maken is een klus, omdat de besturing onvoorspelbaar reageert en de camera eigenwijs naar de zijkant van de auto zwiept in plaats van achter de auto blijft. Bovendien voelt het rijden nutteloos aan in Dexter’s Miami, waar alle straten leeg zijn en je niemand ooit ziet lopen.
Het stemgeluid in Dexter the Game 2 is erg goed gedaan, maar de toepassing ervan is miserabel. Tijdens het autorijden gooit Morgan de ene na de andere algemene beschrijving eruit en op een crime scene herhaalt hij elke oneliner tot vervelens toe. De muziek komt uit de serie en helpt een in het beeld zo gemiste sfeer neer te zetten, maar herhaalt zowaar nog meer dan Dexters monologen.
De website TouchArcade heeft een videoimpressie van dik twintig minuten online gezet:
https://www.youtube.com/watch?v=7dzu6iFTteI
De insteek van Dexter the Game 2 is ambitieus. Een open wereld-spel van een van de meest geliefde en populaire series van het moment, klinkt als muziek in de oren. Helaas overtuigt de uitwerking op geen moment. Het spel is kaal, herhalend, bestuurt slecht en armetierig traag. Pijnlijk onleuk om te spelen.
Downloaden: Dexter the Game 2 (€2,69, universele app)
Taalfout gezien of andere suggestie hoe we dit artikel kunnen verbeteren? Laat het ons weten!
Reacties: 2 reacties