Hoe Apple 15 jaar terug met een truc Antennagate wilde oplossen

Apple kampte in 2010 met de beruchte ‘Antennagate’ bij de iPhone 4. Hield je het toestel ‘normaal’ vast, dan kelderde je bereik en kon je de telefoon niet meer goed gebruiken. Nu blijkt hoe eenvoudig de softwarefix destijds was. Ontwikkelaar Sam Henri Gold analyseerde dat Apple in iOS 4.0.1 slechts 20 bytes in een lookup‑tabel aanpaste. Geen nieuwe code, maar wel nieuwe drempelwaarden voor de signaalsterkte. Hoe dat zit, leggen we uit.

Wat was Antennagate precies?

Kort na de release van de iPhone 4 merkten gebruikers dat het aantal signaalbalken bij een normale manier van vasthouden abrupt kon dalen. Aanvankelijk stelde Apple dat “iedere telefoon” gevoelig is voor dit probleem bij aanraking (demping) van antennes. Tegelijkertijd bleek er iets anders aan de hand: de manier waarop iOS signaalsterkte vertaalde naar de visuele ‘balkjes’ was te optimistisch. Daardoor zag je vaak vier of vijf balken, zelfs bij zwakkere ontvangst en bij demping leek het alsof het bereik ineens instortte.

In iOS zette de component CommCenter de gemeten signaalwaarden om naar 0 tot 5 streepjes via een reeks trappen in een tabel. De oorspronkelijke tabel was zo afgesteld dat de hoogste categorieën (4 – 5 balken) snel werden getoond. Dat gaf een prettig ogende statusbalk, maar ook een psychologische valkuil. Bij zelfs een kleine extra demping (bijvoorbeeld door je hand) zakte het signaal al van vijf naar twee streepjes. Het voelde dramatisch, zelfs als de feitelijke verbinding functioneel bleef.

Zo werkte de ‘fix’ in iOS 4.0.1

Met de update naar iOS 4.0.1 veranderde Apple niets drastisch. Het betrof een aanpassing in de drempelwaarden in de lookup‑tabel – slechts 20 bytes in totaal. De nieuwe ‘curve’ maakte het lastiger om direct vijf streepjes te tonen en zorgde dat dalingen geleidelijker verliepen. Het resultaat: minder vaak ‘vol bereik’ bij twijfelachtige omstandigheden, en vooral geen ogenschijnlijke vrije val wanneer het signaal wat terugliep. Apple paste tegelijkertijd de vormgeving aan: de signaalbalken werden hoger. Daarmee ogen één of twee balken minder zwak, terwijl de onderliggende signaalwaarde gelijk blijft.

Uiteindelijk werd het daadwerkelijke hardwareprobleem pas echt opgelost bij de introductie van de iPhone 4S. Het ontwerp van de antennes werd verbeterd voor dit model. De kern van het probleem bij de iPhone 4 zat echter wel in de onrealistische signaalweergave. Door de 20 bytes in de lookup‑tabel te corrigeren, werd het probleem in de praktijk grotendeels ‘opgelost’.