Reacties voor: Wetenschappers gebruikten een iPhone om het beste mondkapje te vinden

Veel mensen dragen tegenwoordig een mondkapje, hetzij vrijwillig of omdat ze op plekken komen waar het verplicht is, zoals het openbaar vervoer. Maar is een stoffen mondkapje wel zo effectief? Wetenschappers probeerden het te achterhalen met laserbundels en een iPhone.
Gonny van der Zwaag | iCulture.nl - · Laatst bijgewerkt:

Reacties: 5 reacties

  1. Voor mij dan dus een bandana, want die blokkeert de afvoer van lichaamsvreemde gistoffen het minste en blokkeerd dus ook zo min mogelijk mijn ademhaling.
    Werkzaam zijn ze toch niet. Het geeft te veel schijnveiligheid. Je kan t zien aan de besmettingscijfers van landen waar mondkapje verplicht is. Die is hoger dan bv. NL of Sweden.

  2. Ik weet wel dat jullie dit gewoon van Wired hebben overgeschreven, maar dat “normaal lukt het niet om met lasers deeltjes onder de 20 micron te meten” is larie. Laser scattering is het werkpaard van de deeltjestechnogie; van de fijnheid van poeders, tot de stofuitstoot bij kolencentrales. Vanaf 20 μm begint het pas interessant te worden, dus dat kan prima gemeten worden. De deeltjesgrootte ondergrens waar rekening mee moet worden gehouden is twee maal de golflengte. Bij een rode laser (toegepast bij elektriciteitscentrales, bijvoorbeeld de SICK FWE200DH) is dat 2 x 640nm oftewel 1,3 μm. Bij een groene laser is het iets beter (540nm golflengte geeft 1,1 μm detectiegrens) maar te weinig voor de genoemde halve micrometer. Puur vanuit de theorie al.

    Dus, fijn dat ze het mondkapjes-kaf van het koren hebben kunnen scheiden met wat ze nog aan apparatuur hadden liggen, maar toch de theorie nog een keer lezen, of een artikel nog een keer nalezen als zo’n Wired-journalist iets geïnterpreteerd heeft van wat je ‘m vertelt.

    • @BrainShock: Tja, ook niet helemaal bewezen, want in landen zonder mondkapje houden mensen misschien meer afstand.

      @Marten: Dank. Het artikel is bedoeld als een leessuggestie, zodat mensen weten wat ze van het Wired-artikel kunnen verwachten. We zouden natuurlijk in de theorie kunnen duiken en nogmaals dezelfde mensen interviewen, maar dat voegt niet zoveel toe. Een interview doe ik liever als het een Nederlandse universiteit was geweest, zodat het een uniek eigen artikel is. Doen we ook wel eens, maar in dit geval verwijzen we gewoon.

      Wat betreft de uitspraak over die 20 micron: ik heb nu wat duidelijker benadrukt dat dit een uitspraak is van Kimberly Prather, researcher bij UC San Diego. Dat is natuurlijk nog steeds geen garantie dat het waar is, maar we proberen altijd wel zorgvuldig te zijn met beweringen vs. feiten.

  3. @Gonny van der Zwaag: mijn commentaar was ook volledig aan Wired gericht. En aan de geïnterviewde wetenschappers. Heb zelf ook al mogen meemaken dat het heel erg moeilijk is voor journalisten om niet de fout in te gaan bij een populair bedoeld artikel over een wetenschappelijk onderwerp (terwijl je zelf denkt “dat is toch logisch” of “dat zei ik toch niet”) dus ik raad iedereen altijd aan om af te dwingen dat je het artikel vóór publicatie nog mag zien.

    Ondertussen vraag ik me af of je dit onderzoek niet gewoon net zo goed met een goedkope Chinese PM2.5 sensor had kunnen doen. Daar zit ook een infrarood laser in en werkt volgens hetzelfde principe. Je weet wel, voor het geval je toevallig geen groene laser van twee ton hebt rondslingeren.

  4. @Marten: Wauw mooie stof!

Reacties zijn gesloten voor dit artikel.